Bierbrouwerij de Ridder

Achtergrond informatie

Geschiedenis van De Ridder en brouwerijstad Maastricht

Ridder vindt zijn oorsprong in Retersbeek (samentrekking van ridder en beek) tussen Heerlen en Klimmen. In een pand uit 1825 aan het begin van het dorp werd het eerste Ridderbier gebrouwen. Later, nadat het biermerk rond 1857 aan de brouwersfamilie Van Aubel werd verkocht, kwam er een boerderij in het pand. De waterput is nog altijd in het pand te vinden. 

Sinds 1857 staat er een nieuwe Stadsbrouwerij tussen Oeverwal en Rechtstraat in Wijck-Maastricht, genaamd De Ridder. Maastricht telde toen nog meer dan veertig brouwerijen. Voor de aanvang van de Eerste Wereldoorlog waren er nog 24. Dit aantal slonk tot nog negen in 1940, waaronder twee kloosterbrouwerijen. Die kloosterbrouwerijen en de brouwers Eberhard, Th. Grein en Eugène Marres stoppen na tweede Wereldoorlog. Over bleven de Sint Servatius Brouwerij (een Heinekendochter, voorheen De Zwarte Ruiter) aan de Annalaan, Brouwerij Marres-Ceulen in de Capucijnenstraat, hoek Grote Gracht, Brouwerij 'De Keizer' N.A. Bosch in de Wijcker Grachtstraat en De Ridder aan de Oeverwal. Als ook nog Bosch sluit In 1971 is alleen De Ridder nog over van de brouwstad van Nederland. Tot 1982 als familiebedrijf, sedertdien onder de Heineken-paraplu.

De overname door Heineken

Op het moment van de overname door Heineken brouwt De Ridder drie bieren. Natuurlijk de pils van Van Aubel die stamt uit 1925. Dit pislner kent slechts een gering aandeel ruwe granen en heeft een goede hopbitterheid. Het tweede bier is Oud Bruin. Tenslotte wordt er een volmout Dortmunder bier gebrouwen en de uitnemende Maltezer.

Na de overname blijft Heineken vooralsnog de Ridderbieren brouwen. Als Heineken besluit om geen ruwe granen meer te gaan gebruiken bij het brouwen van haar bieren, geldt dat ook voor De Ridder. Hierdoor verliest de pils iets van zijn bitterheid wat later toch weer iets wordt bijgesteld en wordt bij de Maltezer een deel van de mout door suiker vervangen.

Heineken heeft nog andere plannen met De Ridder. Allereerst geeft hij de brouwerij een nieuwe impuls en zorgt voor een snelle groei van de productie. In 1983 wordt er een gelegenheidsbier gebrouwen voor het 125-jarig bestaan van de naast de brouwerij gelegen Sint-Martinuskerk: het Bière St. Martin. Een variant op Maltezer. Sint Martinus zou overigens een Maltezer Ridder zijn geweest. De brouwerij ging op herhaling voor de 50-jarige bevrijding van Maastricht, op 13-14 september 1994, met het toepasselijke Bevrijdingsbier.

De komst van Bock en Wieckse Witte

In 1987 wordt voor het eerst in vele jaren weer eens een Bock gebrouwen. Maar in 1988 ziet de Wieckse Witte het levenslicht. Het Maastrichtse witbier is voor de hele Heinekenfamilie bedoeld, niet enkel voor de aan Ridder gebonden cafés. Een geslaagd kindje van oud-brouwmeester Wim van Wijk. Het feit dat het bier zeer evenwichtig is en het feit dat Heineken over een uitstekend distributienet beschikt, zorgen ervoor dat Wieckse Witte tweede wordt op de witbiermarkt, na Hoegaarden. In 1995 bestaat reeds de helft van de productie bij De Ridder uit Wieckse Witte. Omdat de brouwerij om logistieke redenen niet boven de 100.000 hl kan groeien, wordt het voor de export bestemde deel van de Wieckse Witte eerst gebrou­wen door de paters trappisten in Tilburg en inmiddels door de Heinekendochter Fischer in Schiltigheim (F).

Als defensieve maatregel tegen de opkomst van de Palm in Nederland introduceert De Ridder in november 1994 de Vos, amber­kleurig bier van hoge gisting, met een klein aandeel suiker. Later komt daar sacharine bij.

Het einde

De nieuwe Heineken-filosofie leidde er toe dat De Ridder met ingang van 1 maart 2002 stopte met het brouwen van pils, oud bruin en bok. Heineken verzekerde door te gaan met Maltezer, Vos en Wieckse Witte. Het grootste deel van de vrijkomende capaciteit zou hierdoor kunnen worden ingenomen door het populaire witbier. Daarnaast zou De Ridder nieuwe bieren kunnen ontwikkelen en testen. Maar op 31 oktober 2002 gaf het concern te kennen De Ridder eind december 2002 te sluiten.

Al was de aangekondigde sluiting van De Ridder voor velen een volkomen verrassing, het bericht kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Zo stopte De Ridder in het voorjaar van 2002 met de productie van pils en werd er in de herfst geen bokbier gebrouwen. Voor de goede verstaander waren dat al tekenen aan de wand. Eigenaar Heineken kwam tot de beslissing na een uitgebreid onderzoek naar de kosten, uitbreidingsmogelijkheden en efficiency van De Ridder. De uitkomst bleek negatief en er restte blijkbaar geen andere optie dan de poorten te sluiten. De productie van De Ridder, lees Wiekckse Witte, wordt naar de Heineken Brouwerij in Den Bosch verplaatst. Voor het personeel probeerde Heineken ander werk te vinden. 

Brouwerij de Maastrichter Maltezer

Op de plek waar Brouwerij de Ridder jarenlang was gevestigd is in juni 2018 een nieuwe brouwerij verrezen. Stadsbrouwerij de Maastrichter Maltezer biedt een totaal concept inclusief rondleidingen, een brasserie, een proeflokaal en een bierwinkel.