Stoombierbrouwerij De Posthoorn

Achtergrond informatie

Eerste N.V. in de bierwereld in Nederland

De bloeiperiode van de Posthoorn, al opgericht in 1664, begon in 1851. Toen werd het bedrijf als eerste Nederlandse brouwerij omgezet in een naamloze vennootschap. Hierdoor kreeg het een kapitaalinjectie van een aantal topindustriëlen, beleggers en aristocraten. Een andere slimme zet van eigenaar Montagne was dat hij de bedrijfspanden in bezit hield om deze vervolgens aan de kersverse NV te verhuren, terwijl hij zelf ook nog eens als directeur van de brouwerij aantrad. Het bedrijf leed daar anders niet onder want men investeerde in een koelmachine, schakelde over op ondergistend Beiersch bier, en zag dit in 1857 in Amsterdam bekroond met een zilveren medaille voor de kwaliteit van het bier omdat "de smaak van het bier niet beneden het echte Beiersche bier was".

Roerige tijden

Daarna volgden een aantal roerige jaren waarin diverse bedrijfsonderdelen werden afgestoten. Zo sloot men Mouterij de Arend en de laatste bierazijnbrouwerij in Leiden, De Twee Sleutels in 1872. In 1874 werd de NV zelf voortijdig opgeheven en kwam in handen van directeur Japikse. De brouwerij had toen een jaarproduktie van 1366 hl en 13 man personeel. Daar nam hij echter geen genoegen mee en in 1879 werd in een stoommachine geinvesteerd en ging een vernieuwde Posthoorn als Stoombierbrouwerij door het leven.

Crescendo op zijn Duits

Echt crescendo ging het echter pas vanaf 1889 toen de Hillegommer Marie Hendrik van Waveren de brouwerij overnam. Onder zijn regie werd de brouwerij verder gemoderniseerd, werd een klassiek Duits brouwhuis geïnstalleerd en nam hij ook een Duitse brouwmeesters in dienst. Alle moeite en durf niet voor niets want een grotere afzet binnen en buiten Leiden was zijn beloning. Echter er zorgeloos van genieten was er niet bij want binnen de kortste keren bereikte de door de Leidse binnenstad omsloten brouwerij zijn productiegrenzen. Door de bouw van een nieuwe mouterij even buiten de stad en de aanschaf van een ruimtebesparende koelmachine kwam er plek vrij op het brouwterrein waar men onder meer een laboratorium bouwde en volop moderne machinerieën plaatsten. De produktiekracht was hierdoor verdrievoudigd en de kwaliteit van het bier ging nog meer vooruit. En passant voegde van Waveren ook enkele horeca-aangelegenheden aan zijn Leidse drank- en eetimperium toe. De Posthoorn moest in 1918 definitief de poorten sluiten.