Late hopping en dry hopping

Late Hopping

Hop is een van de vier basisingrediënten van bier. Er zijn enorm veel verschillende soorten hop en een brouwer kan hop op verschillende momenten in het brouwproces toevoegen om de smaak van het bier te beïnvloeden.

Traditioneel voegen de brouwers een eerste maal hop toe in de kookketel van de brouwzaal. In deze fase wordt de karakteristieke bitterheid gevormd. De hop die in deze fase wordt toegevoegd zorgt vooral voor bitterheid, omdat de vluchtige oliën die zorgen voor hoparoma en smaak kapot worden gekookt. 

In een latere fase van het kookproces kan er ook hop worden toegevoegd, dit wordt 'late hopping' genoemd. Voor late hopping worden er vaak andere soorten hop gebruikt dan bij de eerste hopgave. Vaak is dit een hopvariëteit met een zeer fijn hoppig aroma en deze hopgave zorgt dan ook voor meer smaak en geur aan het bier. Deze hop wordt dus aan het einde van het kookproces toegevoegd.

Dry Hopping

Bij sommige bieren blijft het hier niet bij en krijgt het bier ook nog een ‘finishing touch’! Op het einde van de hoofdgisting ondergaat het nog een laatste hopgave.

Tijdens deze fase, ‘dry hopping’ genaamd, zorgt de brouwer er voor dat de hoparoma's en smaken niet vervliegen en duidelijk terug te vinden zijn in het bier.

DDH

Op sommige bieren staat DDH, wat staat voor Double Dry Hopped. Dat betekent dat er dubbel zoveel hop is gebruikt in de dry hopping fase van het brouwproces. Bij bieren waar je DDH op het label ziet staan mag je dan ook intense hoparoma's en smaken verwachten.

Toepassing technieken

Late hopping én dry hopping worden door de brouwer vaak allebei toegepast als ze een bier willen brouwen met duidelijke/ intense hoptonen, zoals een India Pale Ale.